Pannenkoekrotsen en paardrijden

Hallo allemaal,
gisteren een topdag; vandaag iets minder. Het weer blijft mooi en ook de komende dagen. Gisteren Greymouth verlaten nadat ik eerst weer een hele hoop oude auto's heb gefotografeerd voor pa, maar die zal ik thuis op het grote scherm laten zien. Trotse mannen die in autoclub-verband om de zoveel tijd bij elkaar komen om over hun prachtig bijgehouden Dodges, Buicks e.d. uit de periode 1920 tot 1930 te praten en vooral te showen. Daarna naar het 40 km noordelijker gelegen Punakaiki gereden, bekend om de pancake rocks en blowholes. De rit ernaar toe was ook al prachtig. Pal langs de kust. Ik had 's morgens nog een paardrijrit geboekt. Ik dacht het moet een keer lukken en nu werd mij verteld dat ik echt een goede rit zou krijgen. Aangekomen in Punakaiki kon ik al om 12 uur terecht, dus ik heb de rotsen 2 keer gezien. Om half 12 was het helemaal eb, en om half 4 in de middag wat minder, maar de blowholes gaven toen ook nog niet zo'n mooi effect als bij vloed. Het zou pas 's avonds om half 8 vloed worden, dus dat was wel erg laat. Ik ben doorgereden naar Murchison het binnenland in richting noordkust. Ik zit nu aan de noordkust, maar had iets verder door moeten rijden om bij de pittoreske plaatsjes en strandjes te komen van het Abel Tasmanpark. Toen ik daar eenmaal achterkwam had ik de was al in de wasmachine zitten en had ik eigenlijk niet zoveel zin meer om weer de auto in te pakken en te gaan. Het is maar 1 middag. Morgen in georganiseerd verband kayakken en wandelen in het park zelf. Maar tussen 12 en 15 uur gisteren een prachtige paardrijrit gemaakt. Langs de rivier en twee echte rengaloppen op het strand! Ik had geluk want er was wel een groep, maar die konden niet rijden en ik had duidelijk gemaakt dat ik alleen een snelle rit wilde en dat ik heel experienced ben en dat ik zelf wel wat meer wilde betalen als het echt een goede rit was. En zo geschiede! Met alleen de Deense dame, die daar tijdelijk werkt (en thuis zelf paarden heeft) een hele leuke rit gemaakt, met nauwelijks draf, maar stap en galop en als toetje op het strand een wedstrijdje. Ik had een geweldig paard. Niet groot, maar zeer atletisch zoals ze door de baas werd genoemd. Betsy: geen naam, maar een geweldig ding. Kortom: ik won natuurlijk. Die spieren op de rug toen ze in rengalop over dat strand ging. En ze zette af alsof ze ging steigeren. Dat is het echte werk. Ben er nog helemaal van onder de indruk. De route van gisteren was trouwens helemaal mooi. Ook vanuit Punakaiki naar Westport: ook een en al prachtige kust. Op de een of andere manier hangt er een mistige waas over die kust, die het een heel speciaal aanzien geeft. En dan dat regenwoud er pal langs. Ik ben geloof ik wel 5 keer uitgestapt om te kijken en eenmaal richting binnenland was het ook prachtig met de Buller Rivier vanaf Westport. Tot slot de langste hangbrug van NZ over die Buller Rivier. Kortom: een topdag. Vanmorgen nog maar 125 km naar Montueka. Ik kan nog maar 110 foto's plaatsen en dan heb ik het maximum van 1100 bereikt. Of ik moet gaan verwijderen, maar dat kost veel tijd, dus ik ga eens nadenken hoe ik dat zal doen.
Ma: jouw theorie klopt: het water stroomt linksom het afvoerputje in, de koude kraan zit links en de warme rechts, de dag is nacht en vice versa en ik loop op mijn handen in plaats van op mijn voeten. Liefs Annemiek