Gletsjer lopen, Lake Matheson en westkust

Hallo allemaal,
het was geweldig gisteren op de gletsjer (Fox Glacier). Compleet kapot na 7 uur met ijzers onder naar boven en beneden op de golven van deze bevroren rivier, zoals de gids het omschreef. Een gletsjer verandert continu en deze is heel speciaal. Datzelfde geldt trouwens voor de 40 km verderop liggende Franz Josef Glacier, maar ik heb deze gekozen, omdat hij wat minder bekend is en volgens de kenners ook zeer de moeite waard. Het is ijs afkomstig van Mount Tasman, de een na hoogste berg van NZ (3500 meter). Hij komt later terug in het verhaal. Beide gletsjers met een gletsjer in Pantagonie (uiterste puntje van Zuid Amerika) zijn de enige gletsjers die uitkomen in (gematigd) regenwoud. De gletsjer ligt ongeveer op 500 meter hoogte, althans dat deel wat wij belopen hebben. Gemiddeld 300 meter dik en een verval van 2600 meter, legt de gletsjer een afstand van 13 km af naar de kust. Hoe zo'n gletsjer eruitziet heb je niet in de gaten van zo'n afstand, maar het is enorm. Niet mooi glad, waar ik in mijn naieviteit van uit ging, maar met ravijnen, spleten, hoogten en diepten. Zie de foto's. Er naar toe eerst een stuk door het regenwoud. Heel erg klimmen en dat met schoenen, verstrekt door de organisatie. Na afloop stonden mijn voeten helemaal scheef! Kon geen stap meer verzetten, maar het was geweldig en het weer ook! Wederom een stralende dag. Heel prettig. Trouwens onder al die modder, stenen enz. zit ook ijs. En natuurlijk heel veel watervallen aan het eind, tussen en langs en in het ijs. Deze gletsjer loopt wel iets terug in grootte, maar niet veel. Dus nog weinig last van de klimaatverandering. Zo'n heel dorp leeft ervan. De gletsjer is vernoemd naar een vroegere prime minister van NZ. Na afloop met een engels stel heel gezellig geborreld om onze enorme prestatie te vieren. Toen moest ik nog naar de camping, maar dat was gelukkig maar 10 minuten lopen, maar toch.
Vanmorgen eerst naar Lake Matheson, slechts 1 km van de camping vandaan. Dat meer is overgebleven toen de gletsjer heel lang geleden zich verder terugtrok op het land. Mount Tasman en de hoogste Mount Cook zouden in het meer weerspiegeld worden. En dat was ook het geval. Dit meer is een hoogtepunt van de vakantie. Wat mooi. Regenwoud eromheen en dan die weerspiegeling. Geniet maar mee. Zeer de moeite waard. Daarna heel hard door het plaatsje gereden waar die tweede gletsjer ligt, omdat het meer van hetzelfde is. Mooi lunchplekje (Lake Ianthe) en toen wat uurtjes doorgebracht in Hokitika. Kenners vonden dit een mooi plaatsje en dat is het ook, maar de straten zijn zo breed dat het niet echt gezellig is. Wel heel mooi strand (ook groot) en vanwege het mooie weer een strandwandeling gemaakt. Pootje baden was de bedoeling, maar door de ruige zee een natte broek. Eigenlijk had ik willen zwemmen, maar je ziet hier niemand zwemmen en het ging nogal tekeer, dus ik heb het maar niet gedaan. Het plaatsje is vooral bekend voor zijn jade-goud en kunst gallerieen. Ik heb wel weer wat kadootjes gekocht, maar de jade wil ik op het Noorder-eiland kopen en dan rechtstreeks van Maori's, die vooral op het Noorder-eiland woonden voordat de Europeanen hun intrede deden. Ik zit nu in Greymouth. Vreselijke plaats. Ik zag allerlei industrie tussen de weg en het strand. Misschien wel beter daar dan in het regenwoud, dat hier aan de andere kant van de weg ligt. Ik heb niet verder gekeken, maar ik ga morgenvroeg toch gelijk door naar het noorden: via Westport (waar ik ook niet blijf) door naar het Abel Tasmanpark waar ik al heel veel mooie verhalen over heb gehoord. Nog 1 week Zuidereiland en na Abel Tasman wil ik Nelson nog zien.
Prettig weekend en tot de volgende keer.
Liefs Annemiek