Omgekapte vlaggemasten

Hallo allemaal,
het een na laaste bericht. Nu in Dargaville, een groter contrast met mijn vorige slaapplaats op de DOC-camping in Waipoua Forest is niet te bedenken. Hier gaan de sirenes nog midden in de nacht (ik kan mij dat uit een zeer ver verleden nog herinneren van Maarn) en het verkeer dendert door het plaatsje waar het campinkje dus middenin ligt, dat wel. Pal achter mij is een vrijwilliger bezig de doelen van het plaatselijke rugbyteam te herstellen en daar hoort lassen bij. Maar: ik heb wel mijn eigen douche en toilet en wastafel! De eerste en de laatste keer, want dit was mijn laatste nacht in de camper. Vanavond slaap ik nog een nacht bij Kees en Jan. Gisterennacht was het heel donker, want geen powered sites in het bos. Wel een douche en keuken met licht gelukkig. Geen power, wel muggen en een zaklantaarntje. Dat was dus vroeg slapen en toen ik wakker werd had ik de zon in het gezicht en dat is lekker bijkomen. Kortom: van alles wat en dat was de laatste twee dagen ook weer. Opnieuw prachtig weer. Gistermorgen nog het een en ander van Russell gezien. Met de ferry ernaar toe en twee kleine musea bezocht. Russell (of Kororareka in Maori) is 9 maanden hoofdstad van NZ geweest, direct na het tekenen van de Treaty van Waitangi in 1840. Helaas: de stad had een slecht imago (bekend als de Hell Hole of Pacific) en Auckland had een centralere ligging. Daarna raakte Russell een beetje in verval en dat beviel een belangrijke Maori-leider niet (Hone Heke) en die hakte maar liefst 4 keer de Britse vlaggenmast om die in Russell stond. Dat was toen nog een houten mast, dus wat eenvoudiger om te hakken dan de huidige. Uiteindelijk liet hij de vlaggenmast met rust en Russell is nu een vriendelijk en erg rustig plaatsje met veel historische gebouwen en huizen en een prachtig uitzicht vanaf de beroemde vlaggenmast. De Fransen probeerden de Maori's tot het katholicisme te bekeren. Ze hadden zelfs een missiepost annex drukkerij/leerlooierij waar de gebedenboeken in het Maori werden gedrukt. Zeer tot ontsteltenis van de Engelsen natuurlijk. Het verschil tussen Anglicaans en Katholiek is voor ons al een moeilijk te doorgronden iets, laat staan voor de Maori! De Fransen kunnen in ieder geval trots zijn op het eerste Katholieke gebouw en industriele gebouw van NZ: Pompallier Mission (naar de gelijknamige bisschop; 1842). Mooi gebouw (gerestaureerd) met prachtige tuin. Overigens waren er nog veel meer mooie tuinen in Russell. Het plaatselijke museum had een replica van het schip waarmee Cook in 1769 NZ bezocht: de Endeavour. Deze replica zou een 1/5 schaalmodel zijn van de werkelijke grootte. Zou wel een heel klein scheepje zijn. Kan mij bijna niet voorstellen, maar het staat in de folder. Van Paiha (oostkust) naar Opononi (westkust) is maar 100 km. Opononi ligt aan de prachtige Hokianga Harbour. Een hele grote natuurlijke inham, zoals het Noordereiland meer heeft. Deze harbour staat in directe verbinding met de Tasman Sea. Het eigenaardige van deze harbour is dat het over enorme zandduinen beschikt, waarover je kunt surfboarden. Ook die ervaring had ik al in Australie. Ben er niet kapot van. Onderweg naar het zuiden (weer richting Auckland)en Waipoua Forest gauw nog even de grootste der groten bezocht (slechts 5 minuten van de weg), Tane Mahuta, maar die bewaar ik voor het laatste bericht. Gisteren een Kauri Tree - dag. Gelukkig zijn er nog veel te vinden in het Waipoua Forest en het aangrenzende Trounson Kauri Park. Aangezien het zwemmen aan de westkust wordt afgeraden vanwege een te sterke onderstroom (volgens mij wat overdreven, maar aan het eind van de vakantie eigenwijs zijn, is ook zo dom) heb ik gezwommen in het Kai Iwi Lake. Dit meer ligt heel dicht tegen de kust aan, maar is gevuld met zoet duinwater. Heel helder en erg lekker om te zwemmen. Kortom weer 2 topdagen. Vandaag het Kauri museum en verder richting Parakai. Ik schrijf vanavond het laatste berichtje.
Liefs Annemiek