Inhaalslag paardrijden

Hallo allemaal,
even mijn zus gek maken en een paar andere paardrijgekken. Als je niet van paardrijden houdt, dan kan je dit verslag overslaan. Geen squad of 4x4 WD over het strand, maar met 1 pk van vlees en bloed. Eergisteren heb ik Betsy opgehaald, maar helemaal beter is ze nog niet. We redden Buenos Aires, is ons verzekerd, maar de echte reparatie van hetgeen kapot is, was niet mogelijk. Het moet wel ernstig zijn als zelfs een Renault garage het niet volledig kan repareren. Nu hoeft ze niet zover meer. BA is ongeveer 500 km van hier en we hebben er ruim 8000 op zitten. Ze kan hier ook uitrusten. We hebben nu alleen een eindje naar het stadje gereden om de was weg te brengen en die kan ik over een paar uur al ophalen en dat is fijn, want anders moet ik morgen weer. Het is toch wel even werk om de camper zo in te ruimen dat niets van zijn plaats schuift. De electriciteit moet ontkoppeld, alle spullen opgeruimd en kastjes vast, koffer verplaatst enz. Dus de komende 2 dagen kan ik alles laten staan. Woensdag was het hier drukkend warm en ik was nog niet op de camping of het begon te onweren. Dat was de derde keer sinds ik aan de kust ben aangekomen. De volgende dag (=gisteren) was het minstens 15 graden koeler en zeer wisselvallig. Ik had om 10 uur afgesproken bij de buurman om te paardrijden. Met mij liepen twee honden mee, waaronder een herdershond. Ik neem aan dat ze van iemand zijn, maar dat is onduidelijk. De hond van de baas van het paardenspul kwam aangerend en greep de herdershond bij zijn keel (dacht ik) en die hond die geeft een schreeuw. De aanvallende hond was geen pitbull, maar het lijkt er wel op. Het duurde minstens 5 minuten voordat ze het beest hadden losgerukt van de herdershond die al die tijd verschrikkelijk te keer ging. Hoe dan ook: veel bloed aan met name zijn poot, maar hij rende weg, dus wat de verwondingen precies waren is onbekend. Vervolgens roept de baas van de paarden, señor Jorge, dat er onweer aankomt en wijst op een paar donkere wolken. Volgens mij gingen ze een andere kant op, maar ja, wie ben ik. Uiteindelijk bedacht dat ik tussen 3 en half 4 die middag zou terugkomen om alsnog te rijden. Geen probleem, ik heb vakantie. Dus heel rustig aan gedaan. Veel gelezen, ik heb naast een aantal andere boeken ook 3 boeken in het engels van Dan Brown op mijn e-reader staan en die zijn heel spannend (hij is de auteur van o.a. de Da Vinci Code). Gisteren dus een half boek uitgelezen. Het dreigde wel, maar uiteindelijk is het droog gebleven tot.......jawel, ik op het paard zat. Maar er ging nog wat aan vooraf. Ik ben met een van de medewerkers van Señor Jorge op pad geweest, een jonge man met alpinopet, die ook polo speelt en engels leert, maar het nog niet spreekt. Volgend jaar gaat hij naar de Verenigde Arabische Emiraten om met paarden te werken, maar dan moet hij wel engels leren. Eerst heb ik opmerkingen gemaakt over mijn paard: heel mager en klein. Maar werd mij verteld dat dit bij de soort hoort, ze geen grotere paarden hebben (behalve de baas natuurlijk) en dat het paard heel sterk is en meedoet aan endurance wedstrijden. Ik was zeer skeptisch, maar toch maar besloten om het een uurtje te proberen. Het goede nieuws was dat de stijgbeugels lang genoeg waren. Het paard van Francisco (de begeleider) zag er beter uit, maar die begon al te steigeren toen hij met het zadel kwam aanzetten. Het valt mij toch op hoe de paarden hier minder gewend zijn aan mensen dan bij ons. Uiteindelijk bond hij de voorbenen van het paard aan elkaar vast met een riem. Ik stond op het punt om weg te lopen, maar het paard werd wel rustiger en hij sloeg het paard niet en het viel ook niet. Het had genoeg ruimte om gewoon te blijven staan. Toen het eenmaal gezadeld was, ging de riem af en - hoewel het wel af en toe nog wat onrustig was - ging het goed. Mijn paard was inderdaad heel sterk. We hebben over het strand en de zeer brede duinen gerend. De eerste helft nog droog, maar daarna brak de bui los. Ik had mijn fototoestel thuis gelaten en dat was maar goed ook. Ik had twee brillen (gewoon en zonnebril) op en ik zag weinig meer maar dat was ook niet echt nodig. Ik heb mijn paard bij stukken waar hij erg diep door het zand ging wel teruggenomen. Francisco vond dat niet zo nodig, maar ik heb ook mijn grenzen. Het paard was uiteraard nat, maar leek inderdaad niet echt heel moe. Vandaag alweer gereden met twee meisjes die het goed konden, dus prima. Wel (veel) minder snel dan gisteren, maar dan dringt het ook iets beter tot mij door waar ik ben. Galopperen over het strand van Villa Gesell in Argentinie :-) Vandaag wel foto´s gemaakt en laten maken. Het weer is opgeknapt en het is warmer (begin 20 graden). Na het paardrijden ben ik gelijk gaan zwemmen, want het water is dan nog vrij hoog (om 12 uur is het vloed). Veel zand, dus weinig te zien, maar wel veel golven en dat is ook leuk. Daarna douchen en inmiddels heb ik gezelschap gekregen van 2 Argentijnse dames die wonen in Mar de Plata, een grote badplaats hier in de buurt waar ik langs ben gekomen op weg hier naar toe (zie de foto´s bij het vorige verslag). Het zal dit weekend wel wat drukker worden met de dagjesmensen die komen bbq-en. Morgen ga ik twee uur paardrijden. Fijn weekend allemaal. Hartelijke groet Annemiek