Rondje Peninsula Valdes en zee-olifanten

Hallo allemaal,
vanmorgen met de zeehonden gezwommen. Wat een ervaring weer. Ik heb 2 cd-s met foto-s en filmpjes meegekregen. 1 met walvissen (als extraatje) en 1 van het zwemmen met de zeehonden. Ik ga kijken of het lukt om er een paar te uploaden van de cd, maar eerst mijn (halve) rondje op het schiereiland Valdes dat ik afgelopen maandag heb gemaakt en dat vooral mooie beelden van de hier aanwezige zee-olifanten heeft opgeleverd. Ze komen hier ook om jongen te krijgen en te zogen. Ik heb ze vooral slapend op het strand aangetroffen, maar ik kom net terug van het Ecocenter en daar heb ik filmpjes gezien met vechtende mannelijke zee-olifanten in de periode eerder in het jaar als ze de vrouwtjes moeten imponeren en andere mannetjes de tent uit moeten vechten. Wat een gevecht! Die maken er werk van, maar ze hebben dan ook een harem van wel 14 vrouwen. Alle wegen vanaf Puerto Piramides zijn onverhard en ik heb ruim 200 km gereden. Het viel trouwens mee met het wasbordeffect (de ribbels in de weg). Ik heb niet het hele rondje gemaakt, want dat haal je niet op een dag als je ook nog in alle rust de dieren wilt bekijken en ik heb ervoor gekozen om Punta Delgada (in het zuiden) te laten voor wat het is, want dat is wat dieren betreft meer van hetzelfde. Eerst naar Punta Norte gereden waar zee-olifanten te vinden zijn en als je geluk hebt ook orka-s. Orka-s zijn trouwens dolfijnen. Wisten jullie dat? Misschien heb ik het ooit eerder wel gehoord, maar weer vergeten. Ze schijnen er wel te moeten zijn, hoorde ik van een van de vele Fransen die ik vooral maandag veel tegenkwam. Hij had ze 2 dagen eerder gezien. Maar ik heb ze niet gezien. Wel de zee-olifanten, heerlijk lui liggend in de zon met hun harem, al was het gezinnetje dat ik op de foto heb gezet niet zo groot. De mannetjes kunnen wel 5 meter groot zijn en zijn veel groter dan de vrouwtjes. Dat is goed op de foto te zien. Wat een reuzen. Op het eiland zijn ook 3 oude, droog gevallen zoutmeren, die ik alleen in de verte heb kunnen ontdekken, maar de oudste schijnt 40 meter beneden zeespiegel te liggen. Ze zijn ooit gebruikt om zout te winnen. Nu wordt het eiland vooral gebruikt voor het houden van schapen. Terug van het zee-olifanten kijken, liep er nog een prehistorisch beest tussen de geparkeerde auto-s te scharrelen. Het blijkt in het spaans een Peludo te zijn.Ik heb een bord gefotografeerd met de uitleg erbij. Echte gravers. Vanaf Punta Norte naar Caleta Valdes (een soort schiereiland aan het schiereiland) en daar een klein aantal pinguins gespot, dezelfde als bij Cabo dos Bahias, maar lang niet zoveel. Een eindje verderop heel veel zee-olifanten op een rij. Helaas was het wandelpad dat het dichtste bij de dieren kwam afgesloten, maar ik heb een filmpje gemaakt van de hele rij op het strand. Ook hier weinig beweging in het geheel en er liggen ook zeeleeuwen tussen. Je hebt hier lobos marinos (= zeeleeuwen) met 1 pelo en 2 pelos. Pelo is vacht. Met dos pelos zijn de zeeleeuwen die in het engels fur seals worden genoemd. Ze hebben een dikkere vacht en zijn wat lichter dan de zeeleeuwen met 1 pelo. Het begrip zeehond is onbekend, dus ik denk dat ik vanmorgen met lobos met 1 pelo heb gezwommen. Maakt allemaal niet zo veel uit. Het blijven enige dieren, die het leuk vinden om te spelen. Zeeleeuwen zijn veel kleiner dan zee-olifanten. Ze het verschil in schedel op de foto. Na het (halve) rondje ben ik gaan kijken bij de gedoogkampeerplaats waar Joost en Marijke hebben gestaan. Ik vond het wel eng wat er lag nogal wat zand op de weg (en het waaide inmiddels ook behoorlijk hard). De heenweg viel mee, want vooral dalend, maar ik moest natuurlijk ook weer terug. Maar die dappere Betsy redt mij overal uit en laat mij niet in de steek. Dat heeft ze trouwens wel 1 keer gedaan, al weer een tijd terug. Ik heb het toen niet vermeld (ter voorkoming van te grote zorgen aan ouderszijde), maar toen bleef het ijzig stil toen ik haar na een mooi fotomoment wilde starten. Ze deed helemaal niets meer! Het was al wat later, dus ik werd wel een beetje zenuwachtig. Bij de eerste de beste auto die langs kwam stak ik mijn hand op. Direct sprongen er 3 stoere Argentijnse mannen uit de auto en die wierpen een blik onder de motorkap. Had ik nog niet aan gedacht, maar ja, ik zou niet weten waar ik zou moeten kijken. Ze zaten aan wat draadjes te trekken en een stak zelfs een sigaret boven de motorkap op. Wat bleek; er was een draadje losgetrild waardoor er geen contact meer mogelijk was met de accu. Ja, dan start die niet meer. Ze hadden het binnen een paar minuten voor elkaar, dus gelukkig gauw voor elkaar. Ik kreeg nog een paar tips mee, die ik niet begreep, maar ik heb later bij de garage waar de deur gemaakt is wel gevraagd of het nog wat steviger vastgemaakt kon worden. Sindsdien is Betsy een rots in de branding en brengt ze mij overal naar toe en heeft ze nog geen lekke band gehad (ik klop het nu af). Ik kwam dus zonder problemen op Punta Pardelas terecht, niet ver van Puerto Piramides en precies uitkijkend op het deel van de baai waar de toeristenboten komen om de walvissen te spotten. Perfect. Ik heb de walvissen makkelijk vanaf de kant kunnen bekijken en horen. Ik heb daar ook weer filmpjes van gemaakt. Ik hoop niet dat jullie er genoeg van hebben: ik in ieder geval niet. Op die enorme vlakte waar de wind al weer overheen joeg (het waait altijd in Patagonie) stond een enorme truck. Bleek toe te behoren aan een Franse familie met 3 kinderen. Ik twijfelde wat ik zou doen. Een nacht blijven om tijdens schemering en nacht (de geluiden) van de walvissen te kunnen genieten of toch naar de zandbak in Puerto Piramides teruggaan. Zij zouden nog een nacht blijven (ze stonden er al een nacht), dus ik besloot het ook te doen. Je doet dit maar 1x in je leven, dus uitbuiten. Ik heb trouwens mijn eerdere voornemen ook uitgevoerd: met de pootjes in het water en ik bracht een ander stel (ook Frans) in verleiding, dus ...ook bewijs van de pootjes in het water. Er kwamen later nog 2 campers, ook van Fransen en ook met kinderen. De familie van de enorme truck hadden al een keer een jaar in Afrika rondgereisd. De ouders (waarvan de man engels sprak)geven hun kinderen zelf les. Ze zouden nu alleen Bolivia en Argentinie doen, want een jaar bleek toch te lang. Er waren dus 7 kinderen maar liefst en die speelden gezellig rond de dode walvis op het strand. Overigens is het geen incident. In 2008 zijn er maar liefst 96 dode walvissen op de stranden van Valdes aangetroffen. De is wel veel op een populatie van 600. Er stond niet bij wat de oorzaak was. Die nacht heeft het gestormd! Betsy stond te schudden, maar gelukkig had een van de fransen zijn camper voor de mijne gezet, dus ze kon niet van de klif af stuiteren zonder eerst de fransen mee te nemen, maar dat gebeurde natuurlijk niet. Maar door al die wind kon ik natuurlijk de walvissen niet horen. Ik heb dat net goed gemaakt. In het Ecocenter hier worden die geluiden ten gehore gebracht. Fantastisch gehoor, dus ik weet nu wat ik waarschijnlijk gemist heb. De volgende morgen bleef het waaien. Ik heb nog even genoten van de walvissen en ben toen met Betsy de uitdaging van de weg terug aangegaan. De fransman met de truck had al aangeboden om me eruit te trekken als ik vast zou komen te zitten en met dat enorme gevaarte met 4 WD was dat zeker gelukt, maar het was dus niet nodig. Ik ben nog langs de zeeleeuwenkolonie van Puerto Piramides zelf gegaan. Toen daar een waarschuwingsbord stond dat motorhomes beter niet naar beneden konden gaan, heb ik Betsy maar boven laten staan. Volkomen onzin, want dat had ze zeker gehaald. Nou ja, goed voor mijn beweging. De zeeleeuwenkolonie daar was zeer de moeite waard, met creche! Op de terugweg naar Puerto Madryn heb ik het vogeleiland nog bekeken. Op andere tijden in het jaar zijn daar ook flamingo-s te zien. Nu vooral heel veel meeuwensoorten met alle schakeringen zwart-wit en een replica van een kerkje dat ooit door de spanjaarden daar is gebouwd als versterkingskerk. Rondje Peninsula Valdes voltooid. Zeer de moeite waard. Morgen eerst paardrijden, daarna ga ik misschien wel zwemmen als het warm genoeg is (het zeewater is maar 14 graden :-)en ga ik proberen om beelden van het zwemmen met de zeehonden van vandaag naar jullie toe te krijgen. Adios Annemiek