Omgeving van Bariloche

Hola allemaal,
toch nog een dag in Bariloche en omgeving gebleven en daar heb ik geen spijt van. De as op de camping, 13 km buiten Bariloche is minder dan de vorige camping en de douches en wc´s zijn voor Argentijnse begrippen keurig. Ik had bijna een cabaña gehuurd, want ik was de as zat, maar dat bleek toch aan de dure kant en ik moest 2 nachten afnemen. Nu lag de cabaña op de camping wel heel mooi (zie de foto), maar eenmaal liggend in mijn Betsy had ik er vrede mee. Ze doet het weer en de stroom is weer op orde. Vandaag de circuito chico gemaakt, de kleine rondgang, ongeveer 40 km lang en het voert langs uitzichtspunten, bergtoppen (met stoeltjeslift), verborgen meren en een heel mooi hotel, het Hotel Llao-Llao, dat in het gelijknamige gemeentelijke park ligt. Daar heel dichtbij is een kapel, San Eduardo, dat op een heuvel ligt en uitkijkt over een van de vele meren (evenals het hotel). Als ik WA en Maxima was geweest was ik in de kapel getrouwd en in het hotel de wittebroodsweken doorgebracht met de Groene Draeck in Lago Moreno. Stuk rustiger dan Amsterdam. Er zitten hier niet alleen Duitsers, maar ook Zwitsers en Oostenrijkers. Je waant je in de Alpen, maar dan in Argentinie met de Andes. De Zwitsers hebben zelfs een eeuw geleden een kolonie gesticht op een heel mooi punt. Dat is nu een poblado historico ´Colonia Suiza´. De reden dat Bariloche Duits is ingesteld heeft te maken met een Duitser die hier een handelshuis stichtte en daarmee erg succesvol was. Het is nog niet zo lang geleden, ook zo´n eeuw. Dat heb ik gisteren gelezen in het Museo de la Patagonia. Leuk museum met ook veel informatie over de dieren en bomen in het gebied en hoe het allemaal zo mooi kon worden hier. Ook een plaatje van de Condor. De foto die ik bij de Vulkaan Lanin heb gemaakt is geen condor. Ze hebben in ieder geval een zwarte staart en een wit bontkraagje en dat heeft de mijne niet. Teveel wit. Ik kan alleen niet ontdekken of de vleugels nu van onderen of van boven wit/grijs zijn. De spanwijdte van 1 vleugel is 3 meter. Vandaag ook nog 2 korte trails gelopen en nu zijn de enorme Coihues opgevallen. Het zijn hele grote bomen met kleine blaadjes. Volgens het museum zijn het beechsoorten. Ik ben er ook een tegengekomen die 350 jaar oud is. De bamboe (Colihue) langs de paden was dood. Misschien dat ze net hun levenscyclus van 30 tot 40 jaar hebben gehad. Ze zijn hier ook erg goed in het maken van chocola. Alle etalages staan er vol mee. Ik ben niet zo´n chocolafan, maar de lemonpies zijn hier wel overheerlijk. Heb ik mijzelf vanmorgen op getrakteerd op de top van de Cerro Campanario (ruim 1000 meter). Je gaat met een stoeltjeslift naar boven en daar heb je een fantastisch uitzicht, het hele gebied rond. Ik heb weer wat filmpjes gemaakt. Het weer was/is prachtig: helder zicht. Van aswolken geen last. Er ligt hier ook wel as en het waait, dus wel het nodige binnen en op mij gekregen, maar het was te doen. Als je de plaatjes zo ziet van de meren, zou je bijna in de verleiding komen te gaan zwemmen, maar het water is ijskoud. Allemaal smeltwater; het zijn gletsjermeren. Bij 40 graden in de zomer zal het wel gebeuren (er zijn veel strandjes), maar helaas deze tijd van het jaar niet. Het zou wel heerlijk zijn om alle stof van jezelf af te zwemmen, maar dat kan ook onder de douche. Morgen richting Esquel en het Nationaal Park Los Alerces. Het park is genoemd naar de (naald-)bomen die voorkomen in dit gebied, Patagonische cipressen, die wel 3000 jaar oud kunnen worden, maar daarover later vast meer. Ik kom ook nog langs andere meren. Het is ongeveer 300 km van hier. Ik kijk wel of ik het in 1 dag doe of dat er onderweg nog andere leuke dingen zijn. Groeten Annemiek