Milford Sound

Hallo beste mensen,
Milford Sound krijgt een apart bericht, want het was zo geweldig! Het volgende bericht over de twee wandelingen die ik gisteren en vandaag heb gemaakt door de bossen van dit mooie gebied. Het was gisteren prachtig weer. Een hele koude nacht. Volgens mij had het zelfs gevroren, maar de rest van de dag stralend en dat wil wel wat zeggen, want het regent in Milford Sound 200 dagen per jaar en alles bij elkaar 7 tot 10 meter! Dat is wel wat anders dan bij ons. Het schijnt dat het met regen ook heel mooi is: het water gutst dan van de steile wanden af, maar dit vond ik zelf prettiger. Het is ook hier droger dan normaal en dus zijn de watervallen minder groot, maar dan nog. Enorm! Milford Sound is dus een van de fjorden van het Nieuw Zeelandse Fjordland, 120 km verwijderd van Te Anau. Je kunt er zelf naar toe rijden, maar ik heb besloten om het georganiseerd te doen en daarbij was een wandeling van ongeveer 2,5 uur naar Key Summit (ongeveer halverwege Te Anau en het plaatsje Milford)inbegrepen. Ook om weer eens tegen anderen dan vogeltjes 'te lullen', zoals mijn zus (van bijna 45) het uitdrukt. Ik heb op de terugweg een aardig gesprek gehad met 2 Amerikanen uit Californie, die bij een middelgrote gemeente (niet Santa Clara, mam) bij de afdeling town planning werken en daar hoort ook milieu bij, dus we hebben het over het werk gehad en de verkiezingen en van alles en nog wat. Voor en na Milford Sound ook nog wat andere mooie plekken bekeken, die ik zo mogelijk onder de foto's zal noemen. Milford Sound is 16 km lang en 290 meter diep. Er was een tunnel voor nodig om het gebied begaanbaar te maken: de Homer Tunnel. Die is slechts 1200 meter lang, maar het was nodig omdat aan de kant van de fjord de berg steil naar beneden gaat. De tunnel is slechts een richting op. Op drukke dagen ontstaan er dus files. De Department of Conservation doet er alles aan om de natuur rond de fjorden zo ongerept mogelijk te laten, maar de druk van het (massale) toerisme neemt erg toe. De fjord wordt gevoed door de Cleddau rivier, die ronde vormen in de rotsen slijpt. Dat is erg mooi te zien in de Chasm. Dat is zoiets als een gorge. Wat precies de NL vertaling is, weet ik niet, maar kijk maar naar de plaatjes. Alles wat zich boven de grond/water bevindt, bevindt zich ook daaronder (net zoals bij bomen). Dus de hoogte van de steile wanden zou zich onder water voortzetten. De bomen op de steile hellingen/kale rotsen houden zich staande door zgn. ankerbomen. Dat zijn bomen die een wijd vertakt oppervlakkig wortelsysteem hebben, waaraan andere bomen zich aan vastklampen. Nadeel is wel dat als door een storm of aardbeving (komen hier veel voor) zo'n ankerboom valt, een hele partij meevalt. Dat noemen ze een bomenlawine. Wederom Fur Seals gezien en nu heel dichtbij. De grootste waterval (waar we het dichtstbij zijn gekomen) is 3x hoger dan de Niagara Falls en is 160 meter hoog, de Lady Bowen Falls. De fjord wordt gedomineerd door een paar hoge pieken. De Mitre Peak (mijter van de bisschop) is het meest bepalend, maar niet het hoogste (1683 meter). Verder Mount Tutoko (2723 meter) en andere kant van de fjord The Lion (1302 meter) en Mount Pembroke (? meter). De fjord komt uit in de Tasman Sea en heeft slechts een opening van 120 meter. De echte ingang is erg moeilijk te zien (net na een bocht, waardoor het lijkt alsof de 'inham' niet verder gaat). Captain Cook heeft hem aanvankelijk over het hoofd gezien. Er zouden ook Bottle-nose dolfijnen (in het NL: tuimelaars) in de fjord zijn, maar die waren gisteren even ergens anders. Misschien morgen in Doubtful Sound dat een minder druk bezochte fjord is.
De wandeling naar Key Summit was een klimmetje van 500 naar 1000 meter. Eerst door bos; daarna door meer open gebied met prachtig uitzicht op een paar besneeuwde toppen, waarvan ik de namen niet weet. Het bos is van de categorie temperate rain forest (gematigd regenwoud)en dat bestaat uit podocarp-broadleaf boomsoorten. We zitten niet in de tropen, dus niet tropisch. Meer over de NZ bossen en bomen in het volgende bericht. Boven op de top onder meer uitzicht op Lake Marian. De top ligt in een soort beschutte kom, waardoor er daarboven een heel ander soort vegetatie was dan je zou verwachten. Het is hier erg druk (het weer is wat minder en dit is het enige internetcafe van Te Anau), dus ik doe het bosverhaal later, maar ook zeer de moeite waard. Eerst maar genieten van deze sound voordat de volgende verschijnt.
Groet Annemiek
P.S. ik heb een DVD gekocht van een film over Fjordland die ik vanmorgen heb gezien. Die is prachtig, dus voor diegenen die geinteresseerd zijn, volgt er later nog meer moois.