Perth-Adelaide deel 3: 15 -17 februari

Lieve allemaal,
deel 3 en laatste deel van de 8 daagse trip. Een absoluut hoogtepunt op vrijdag 15/2: zwemmen met zeeleeuwen en dolfijnen. Eerst nog een zonsopgang bij Fowlers Bay, net voor vertrek. Daarna Streaky Bay en toen Baird Bay waar we zouden zwemmen met deze behendige zwemmers die net zo kunnen kijken als honden. In een bootje er naar toe. Tijdens het wachten op de boot pelikanen op de foto gezet die wachtten op visafval dat afkomstig was van twee mannen die behoorlijk wat vis hadden gevangen. De zeeleeuwen horen thuis in de baai. Ze worden dus niet in een beperkte ruimte gehouden om met toeristen te zwemmen. Ze doen dat geheel vrijwillig. Krijgen er ook geen voer voor. Het was werkelijk heel leuk: op een diepte van ongeveer 3 tot 4 meter met snorkels op. Ze zwemmen om je heen, willen onder hun kin geaaid worden, net als katten of honden. Kijken met hun grote ogen naar je op. Als je naar de bodem duikt waar ze liggen, zijn ze weg maar draaien vervolgens om je heen en beginnen heel enthousiast, zelfs uit het water te springen. Ze spelen dus echt en ook met elkaar. Fantastisch! Ik heb een onderwatercamera gekocht, maar de foto's nog niet laten ontwikkelen. Dat ga ik morgen doen. Ben heel benieuwd wat het geworden is. Toch nog een verrassing voor als ik thuis kom. Met de dolfijnen was het wat minder gemakkelijk. Die zijn een stuk schuwer, maar toch 3 gezien op grotere afstand en die zijn snel weer weg. Ook daarvan foto's gemaakt met de onderwatercamera. Boven water zie je ook wel wat (zie de twee foto's hierbij).
s'Avonds geslapen bij de eigenaren van de reisorganisatie. Leuke mensen met een accommodatie in de middle of nowhere: Coodlie park. Heel veel grond waar (op dat moment) 500 schapen op lopen. Rond een uur of tien 's avonds (na wederom een schitterende zonsondergang)werden we door Hassie (de baas) meegenomen in zijn 4 WD om kangaroes en wombats (vergelijkbaar met koala's) te bekijken. Veel kangaroes gezien (meer dan 40), maar slechts 1 wombat en die was weer zo snel verdwenen dat ik er geen foto van kon maken. De grond bleek nog te warm. Pas als het behoorlijk is afgekoeld, komen ze naar boven. Wel heel veel wombat-holen gezien: wombats graven namelijk. Ze maken ook veel kapot: zie de dode boom. Daarom worden ze door veel boeren verjaagd/gedood, maar Hassie wil ze graag houden, totdat het er ook teveel worden natuurlijk. Ze hebben, behalve de mens, geen natuurlijke vijanden. Op Coodlie Park was net die dag een Nederlandse studente aangekomen die daar een stage van 5 maanden doet voor haar opleiding toerisme. Ze heeft ook een website: annetjeopreis.waarbenjij.nu (geen punt erachter). Misschien leuk om ook eens te kijken. Wel lekker om even nederlands te praten. Kom wel meer nederlanders tegen, maar het blijft toch beperkt. Ik denk al in het engels. Zaterdag 16/2 eerst langs de ECHTE bakker; een van de weinigen die nog bakt in een houtgestookte oven. Inderdaad lekker brood, maar het echte bruine brood zoals wij dat kennen, hebben ze niet. Daarna surfles! Nou ja, een beetje geprobeerd. Kon bijna op mijn benen staan, maar niet lang. Het was warm, dus sowieso een goede actie. Daarna op weg naar Elliston nog een 'kunstroute' langs het strand gereden (zie ondermeer de grote slippers en boot). Na de lunch een korte wandeling naar weer een prachtige baai: Locks Well Beach. Er komt geen eind aan die prachtige baaien. Speciaal voor jou ma vraag ik af en toe aan mensen om een foto te maken met mij erop, maar deze bij de baai vind ik zelf minder fraai. Maar vooruit, ik weet dat jij dat leuk vind. Twee foto's van het plaatsje 'Nowhere else'. De pioniers van weleer hadden zoveel gereisd dat ze het op dat punt zat waren en nergens meer naar toe wilden. Er is weinig meer van over: een gedenksteen en een verlaten huisje. Dat je daar kunt leven: onbegrijpelijk wat een kale bedoening. Toen nog langs wat grote rotsen midden in het kale/vlakke landschap. De laatste avond geslapen in Cowell in een echte onvervalste australische pub. Het was zaterdagavond, dus het hele dorp liep uit naar de plaatselijke pub. De meerderheid bleek te bestaan uit duitse jongens die bij de windfarming werken (windturbines). Leuk voor onze duitse meisjes, waarvan er een geen duits wil spreken tijdens de vakantie. Uiteindelijk een heel gezellig avond (voor de franse dame en ik) en een gezellige nacht/ochtend voor de rest. We kregen zelfs een stropdas van de pub omdat we voor wat omzet hebben gezorgd! Speciaal voor pa de foto van een Amerikaans uitziende auto, maar het is een Australische Statesman volgens de reisleider (als ik de naam goed heb onthouden).
De volgende morgen heel vroeg op (of niet naar bed) om een beetje op tijd Adelaide te bereiken en ook nog een rit op de kameel te maken (bij Quorn). Eigenlijk een dromedaris (1 bult) maar vooruit. Was leuk: schommelend door het superdroge gebied. Kamelen schijnen veel slimmer te zijn dan paarden. Je rijdt ze ongeveer hetzelfde, maar onze kamelen zaten vast aan de voorste waar de 'baas' op zat, dus een rengalopje zat er niet in. Lunch bij Port Germein waar de langste steiger van Australie is gebouwd (1532 meter) vanwege het enorme verschil tussen eb en vloed. Die hebben we ook nog belopen en toen naar Adelaide. Mooie reis met heel veel verschillende indrukken, maar die zeeleeuwen was het allermooiste!
Groet Annemiek