Fraser Island

Hallo allemaal,
alvast maar een berichtje over de excursie gisteren naar het grootste zandeiland (eigenlijk zandbank) ter wereld,omdat ik niet weet wanneer ik weer in de gelegenheid ben te internetten, waarover aan het eind van dit bericht meer. Het is inderdaad een hele happening dat eiland. Met een veerboot ongeveer 45 minuten. 1 dolfijn op de heenweg gezien, dus dat viel wat tegen, maar wel zoetwaterschildpadden in een van de meren die het eiland rijk is. Het bestaat dus helemaal uit zand, maar heeft wel alle vegetatie die het vaste land ook heeft: van moeras tot regenwoud met weer enorme bomen. Het eiland werkt als een spons: het bevat veel zoet water dat wegvloeit naar zee. Zonde eigenlijk, want het water smaakte vele malen beter dan op het vaste land. Het smaakt hier naar chloor. Het eiland is alleen met een 4 WD auto te berijden. We zaten met ongeveer 20 man/vrouw in een soort amfibie-achtige bus. Af en toe kwam zelfs die grote bus er niet door, maar een eindje lopen is hele maal niet erg. Gelukkig was het een stuk rustiger op het eiland. De weken ervoor schijnt het erg druk geweest te zijn in verband met de vakanties. Het 75-miles beach leek op een highway, aldus de van origine Duitse gids met een ontzettend accent en een hele zware stem, die het ook nog nodig vond om non-informatie te verstrekken. Het vergt wat vakantie-rust om daar een hele dag naar te luisteren, maar het is gelukt. Kennelijk ben ik nu redelijk ontspannen. We hebben verder een wrak van een schip dat in 1904 is gestrand bekeken en prachtig gekleurde zandlagen (van wit-geel-oranje-rood). We mochten zwemmen in een van de zoetwatermeren die het eiland rijk is. Dat meer zag er heel natuurlijk uit en dat was voor de verwende jongens en meisjes in het gezelschap minder aantrekkelijk. Ze zwommen een paar meter van de kant, maar ik ben bijna naar de andere kant van het meer gezwommen in mijn eentje. Ze dachten kennelijk dat het monster van Loch Ness uit het meer zou opduiken, maar die ben ik niet tegengekomen. Het was heerlijk een zo mooi! Er zaten trouwens wel avonturiers bij het gezelschap. Een stel uit Engeland was bezig te bekijken waar ze wilden gaan wonen. Zij was kapster en dat schijnt hard nodig te zijn in Australie! Alle beroepen lijken hier hard nodig, dus ...........
Nog even wat over het vliegende deel van de fauna hier: ik heb al een paar dagen exotische vogels gezien en vooral gehoord! Soort papegaaiachtigen. Heel gezellig. Ze vliegen nooit alleen en lijken zelfs in de lucht te paren, maar dat terzijde. Gisterenavond dacht ik zwarte vogels te zien, maar het bleken grote vleermuizen. Wel een beetje griezelig gezicht. Ze zitten ook niet in de bomen, maar hangen erin. Vanmorgen zag ik ze niet meer. Wel grote zwart/witte vogels die dezelfde herrie maken als onze kraai-achtigen.
Mieke: van harte gefeliciteerd vast met je verjaardag morgen! Voorlopig gelukkig geen kroonjaren meer. Prettige dag in ieder geval.
Ik vertrek nu naar Myella Cattle station; 125 km ten zuidwesten van Rockhampton. Daar niet ver vandaan zijn de overstromingen geweest (de plaats Emerald), maar volgens de mensen van de farm moet het geen probleem zijn om er te komen. Ik hoop dus dat ik daar als cow-girl wordt ingezet en 3/2 vertrek ik naar Airlie Beach voor een zeiltocht van 3 dagen naar de Whitsunday-islands(Great Barrier Reef). Jullie ook veel plezier en de hartelijke groeten aan mijn neef en nicht die vast een lief berichtje aan hun tante schrijven als ze dit lezen. Kusjes van (tante) Annemiek.