Colonia del Sacramento (Uruguay)

Hallo allemaal,
gisterenavond zat ik met 3 miljoen Porteños (inwoners van Buenos Aires) in de ondergrondse. Ik was net terug van wel een heel relaxt dagje uit naar Uruguay en dit was weer even wennen. ´s Morgens moest ik al heel vroeg met de ferry van Buquebus mee, dus toen maar het avontuur aangegaan met 1 van de 38.000 taxi´s hier in de stad. Ik had mij voorbereid op een goed gesprek, maar dat bleef uit. De taxichauffeur sloeg een kruis bij iedere kerk en las vooral de sportkrant tussendoor. Niet zo erg, ik ben ´s morgens ook niet op mijn best. De tocht met de snelle ferry was niets aan. We mochten niet naar buiten en de ferry zelf was fantasieloos. Wel glimmer binnen, waar de pasagiers belastingvrij konden winkelen. Het duurde een uur en de afstand is 50 km dus reken de snelheid maar uit. Het plaatsje Colonia staat op de werelderfgoedlijst van de UNESCO en dat komt omdat het vroeger, rond 1750, een portugese nederzetting was dat bloeide als smokkelroute naar het Spaanse Buenos Aires. De Spanjaarden wilden hun economie beschermen: tijden veranderen! Natuurlijk werd het later door de Spanjaarden veroverd en raakte het plaatsje in verval. Een deel ervan (op een strategisch gelegen landtong) is of wordt nu gerestaureerd. Zie de bijgevoegde foto´s met ondertiteling. Het was er heel rustig op een paar toeristen na. Ik heb het eiland 3x rondgelopen, koffie gedronken, getracht een paar musea te doen, maar daarvoor had ik Uruguayse valuta nodig en dat vond ik te ingewikkeld. De horeca was wel zo slim om Argentijnse pesos te accepteren en zo belandde ik om 13.15 uur op een terras met uitzicht op zee (= Rio de la Plata) en heb zeer uitgebreid in de zon heerlijk gegeten (lamsvlees met lekkere aardappeltjes) en gedronken (een halve fles Chardonnay). Ik was net een gestoofd tomaatje toen ik om half 4 vertrok richting ferry die om half 5 vertrok. Ondertussen nog wel gewerkt natuurlijk: de Lonely Planet bestudeerd op leuke routes en campings. Tussendoor de rust en stilte op mij in laten werken. Terug dus in de subway. Het is natuurlijk onzin dat alle 3 miljoen inwoners van Buenos Aires tegelijk in de ondergrondse zitten, maar het waren er wel veel en net toen ik eruit moest gingen de deuren aan de andere kant open. Iedereen natuurlijk omhoog kijken toen ik mij een weg baande naar de uitgang, wel voorafgegaan door een moedige Argentijn met Aziatisch uiterlijk, die het vaker had gedaan. Ik heb inmiddels maar oorbellen ingedaan, want ik werd wel vaak met señor aangesproken. Het helpt! Er werd zelfs vandaag naar mij gefloten (kan ook voor de mevrouw geweest zijn die voor mij liep en tot mijn navel kwam). Alle gekheid op een stokje: het is hier fantastisch. Om jullie niet te veel in verwarring te brengen, zal ik mijn activiteiten van vandaag in een volgend bericht zetten, dus 2 verslagen vandaag! Liefs Annemiek