Buenos Aires

Hallo allemaal,
Na 2 dagen rond sjouwen in deze stad heb ik al meer te vertellen dan anders in een week. Gisteren aangekomen en ik heb nu al het idee dat ik de stad ken en ik heb al diverse tips van deze en gene gevolgd en natuurlijk al heel veel foto´s gemaakt. Het is prachtig weer. Ik dacht dat het hier koud zou zijn, maar gisteren rond de 16 graden en vandaag nog wel een paar graden hoger met zon. Het kan hier wel koud zijn volgens een stel Groningers die ik vandaag tegen het ljif liep en die hier al 3 weken zijn. Maar laat ik bij het begin beginnen: fantastisch hotel in Barrio Norte aan de rand van Recoleta (waar Maxima heeft gewoond) met hemelbed en bad, een echt Europees ontbijt met heerlijk bruin brood en kaas. De Argentijnen ontbijten gewoonlijk met koffie en croissant maar kennelijk is dat anders als ze op vakantie zijn. De douche was ook heerlijk na 12 uur in opgeklapte toestand te hebben gezeten, maar ik heb toch nog een paar uur in het vliegtuig geslapen. Het is hier 5 uur vroeger en jammer om je eerste dag te verspillen, dus gelijk maar de niet te missen attractie gedaan: het Cementerio de la Recoleta, waar na veel gesleep met het lichaam uiteindelijk ook Evita Duarte - Peron is bijgezet. Zij is maar 33 jaar geworden en wordt in Argentinie vereerd, omdat zij opkwam voor de gewone arbeider. Je weet niet wat je ziet: het is gewoon een dorp van graven, de een nog mooier dan de ander, van protserig tot modern. Dichtbij het Cementerio is ook een prachtige witte kerk, de Basilica de Nuestra Señora del Pilar. Op het plein ervoor staat een enorm gomboom, geplant in 1878. De takken zijn zo zwaar dat ze gestut moeten worden. Er staan er meer in de stad. De Jacaranda's bloeien trouwens nog niet, maar wel in november, dus die hou ik tegoed voor aan het eind van de vakantie als ik weer in B.A. ben. Via een paar parken teruggelopen met standbeelden van beroemdheden: o.a. van president Alvear en natuurlijk van Generaal San Martin, die als de vrijheidsstrijder van geheel Zuid Amerika wordt gezien en die overal ter paard in de stad opduikt. Ik heb vandaag ook een foto van zijn foto in het Casa Rosada gemaakt. Het winkelcentrum Galeria Pacifico is inderdaad mooi beschilderd. Goeie tip, Rini. En ook nog op de Avenida Florida tangodansers gespot. Volkomen kapot heb ik toen mijn eerste Argentijnse biefstuk met tomaat gegeten (in plaats van patates fritas: goed hè?) Wel een lekker glaasje wijn erbij, maar ik weet niet meer hoe ik daarna ben thuisgekomen. Vandaag het centrum met de Plaza de Mayo. De weg erheen is de Avenida 9 de Julio: die is 18 rijstroken breed. Daar is de A2 tussen Utrecht en Amsterdam nog niets bij en dan ook nog onderbroken door een prachtige Obelisco op de Plaza de la República. Die is er in 1936 neergezet ter gelegenheid van de viering van het 400 jarig bestaan en die wordt vooral bejubeld als Argentinie weer eens een voetbalcup heeft gehaald. Ik kwam toevallig ook langs het Teatro Colon, een bolwerk van de klassieke muziek. Op het Plaza de Mayo is Generaal San Martin bijgezet in de Catedral Metropolitana; lijkt niet op een kerk, maar is het wel. Wel mooi en de Generaal ligt er sinds 1822 in een van de zijbeuken. Het schijnt dat hij niet in het hoofdgebouw staat, omdat hij niet gelovig was. Aan het plein ligt ook de Cabildo, dat is het oude gemeentehuis waar in 1810 de plannen zijn gesmeed om de Spaanse onderkoning naar huis te sturen. De Piramide de Mayo herinnert aan deze revolutie die op 25 mei 1810 plaatsvond. Nu lopen de Dwaze Moeders iedere donderdagmiddag om half 4 hun rondjes rond de Piramide. Misschien ga ik dan nog een keer naar het Plein. Het blijft natuurlijk een pijnlijk verhaal uit de Argentijnse geschiedenis. Dan het Casa Rosada, zeer bekend geworden door de Perons. Aan de buitenkant roze; aan de binnenkant lichtgroen. Niet zo heel bijzonder; de binnenplaats is wel heel mooi en de schilderijen van alle belangrijke figuren uit de Argentijnse geschiedenis, althans sinds de Spanjaarden voet aan wal zetten in 1536. Tussendoor Cafe Tortoni bezocht. Dat bestaat al sinds 1858 en is sindsdien nauwelijks veranderd. Dat gebrek aan ´met de tijd meegaan´ levert ze nu een hoop klandizie op: we moesten zelfs in de rij staan om er in te kunnen, hoewel er binnen nog tafels vrij waren! Het eten - een salade - was minder bijzonder. Achter het paleis (Casa Rosada) is ook een mooi standbeeld van Columbus in het Parque Colon te vinden, hoewel Columbus nooit zo zuidelijk is geweest, maar ja, zonder een standbeeld van deze Amerika-ontdekker tel je niet mee. Puerto Madero was ooit een oude vieze verwaarloosde havenwijk, die nu opgeknapt wordt en dat doen ze wel goed. Hier staan ook de meeste moderne gebouwen. Ik voel mij af en toe heel klein, terwijl ik veel langer ben dan de meest Argentijnen. Achter Puerto Madero ligt het Reserva Ecologica Castenera Sur, een natuurgebied. Dat gebied was zwaar verontreinigd, maar het is na druk door natuurorganisaties sinds 1986 opengesteld voor het publiek en watervogels. Het zou uit meren en moeras moeten bestaan. Ik heb vooral heel veel verdroogd riet gezien, maar dat kan door het seizoen komen. Het is hier precies andersom als in Nederland: we gaan richting voorjaar. Het is wel een gebied dat door veel Argentijnen wordt gebruikt voor wandelen, hardlopen, fietsen, picknicken en .........vrijen. Niet alleen de vogels leken het voorjaar te begroeten, maar ook de mensen. Wel een paar vogels gespot: voor de liefhebbers. Wandelend naar de andere kant eindig je bij de Rio del Plata met aan de overkant Uruguay. Het is een rivier, maar dat zie je niet. Het strand is bezaaid met troep en stenen en het zand is donker, maar de mensen vinden het prima. Een mooie wandeling gemaakt en toen gezocht naar een ferry naar Uruguay om de tip van Rob V. te checken en ja: dinsdag ga ik met de snelle ferry even naar de overkant, naar Colonia del Sacramento! En weer terug, als het goed is. Ik heb heerlijk gegeten in Puerto Madero: nagenieten van al het moois en nu in een benauwd internetcafeetje mijn verhalen aan het opschrijven. Deze stad leeft en ik leef graag even mee.
Het spaans spreken gaat best, maar ik heb nog geen diepgaande gesprekken hoeven voeren.
Tot de volgende keer. Saludos Annemiek